top of page

LAAT ONGEPAST NOOIT ONGEHOORD!


Ineens valt het zogeheten kwartje. Ik ben boos, heel kwaad, enorm pissig!

De afgelopen dagen merkte ik al een enorme stemmingswisseling bij mezelf. Heel gek want ik zit in een fantastische flow, zowel privé als zakelijk. Hoe kwam dat dan?


De zaak ‘Overmars’ was voor mij de trigger, en ja natuurlijk ook het eerdere verschrikkelijke nieuws van de VOICE. Alleen de laatste zaak kwam dicht bij mijn wereld, de zakelijke wereld waar de apenrotsen er nog steeds zijn. Ook ik heb te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag, en ik weet dat ik helaas niet de enige ben. Mijn hart gaat uit naar alle slachtoffers, zowel vrouwen als mannen.


Het voorval dat nu het meest op mijn netvlies staat, is een voorval geweest zo’n 15 jaar geleden. Ik word er nog misselijk van als ik eraan denk. Hoe ik me voelde toen op een moment waar ik alleen was met een mannelijke collega, hij heel dichtbij me kwam staan en zei dat hij me wilde zoenen. De kriebels gaan nog over mijn rug als ik eraan denk. What the f*ck?! Ik stapte naar achteren, pakte mijn tas en trillend ben ik in de auto gestapt. Trillend? Ja, was het kwaadheid, ongeloof? Eerlijk? Ik durf het niet eens te zeggen, wat het precies was. Wat ik wel wist, is dat er van alles door mijn hoofd ging en het voorval bleef zich stap voor stap in mijn hoofd herhalen. Zelfs nu na 15 jaar zie ik het nog zo voor me.

Eenmaal thuis aangekomen, zag mijn man gelijk dat er iets met mij aan de hand was. Hortend en stotend, met woede en tranen, kwam mijn verhaal eruit. Hoe kon dit nu gebeuren? Bij mij? En wat moet ik hiermee?


Na lang wikken en wegen heb ik mij bij de vertrouwenspersoon gemeld van ons bedrijf. Haar het hele verhaal uitgelegd. Wat fijn dat zij naar mij luisterde en vooral bevestigde dat dit grensoverschrijdend en ongepast was. Met mijn toestemming zou zij zijn leidinggevende inlichten en een gesprek met hem voeren.

Gelukkig dat dit serieus werd aangepakt. Tot zover dan! Na het gesprek dat zij met hem hadden gehad, ging de leidinggevende met mij in gesprek. Ja, hij had toegegeven dat dat dit nooit had mogen gebeuren….


Alleen nu komt het. Tot zover denk je: dit is zorgvuldig opgepakt. Totdat ik de vraag kreeg of ik vond dat hij op staande voet zou moeten worden ontslagen. Hoezo vraag je dit in hemelsnaam aan mij? Heb je hier geen beleid voor? Moet ik serieus dit besluit nemen, wetende dat hij een vrouw en twee kinderen thuis heeft zitten?! Mij het gevoel geven dat als ik hier ‘ja’ op zou zeggen, dat ik degene zou zijn die hun levens over hoop zou halen?

En ik weet dondersgoed dat het niet door mij kwam, maar het feit dat ik degene was die dit besluit moest nemen en niet zijn leidinggevende..hoe dan? Waarom had hij niet zelf het lef om zelf dit besluit te nemen?

Wat is ermee gebeurd? Niks! Blijkbaar was het handen boven elkaars hoofd makkelijker dan het juiste besluit nemen. Hij is blijven zitten, net zoals aanvankelijk bij Overmars. Zijn leidinggevende, die het dus wist, ook. Net als de collega’s van Overmars die hier van wisten. BAM, weg gevoel van veiligheid!


Een cultuur van een bedrijf wordt niet gebouwd door een persoon, maar door iedereen die een voorbeeld is voor anderen. Vanuit vertrouwen maar vooral verantwoordelijkheid. Durf om een besluit te nemen, gewoonweg omdat je daarvoor op die plek zit!


Het feit dat ik nog steeds zo boos hierom word, maakt mij strijdbaar en is de reden dat ik mij elke dag zo inzet voor een verandering naar een sector met meer balans. Organisaties help naar een cultuur waar iedereen zichzelf kan zijn en kan bijdragen vanuit haar of zijn talent. Waar een diverse en inclusieve cultuur bijdraagt aan een duurzame organisatie die op lange termijn ook bijdraagt aan de wereld van morgen. Respect voor elkaar!


Afgelopen zaterdag deelde ik mijn verhaal met mijn collega’s van WIFS. Wat het voor ons betekent om voor vol aan te worden gezien in een sector waarin wij allemaal keihard hebben moeten knokken en keer op keer onze hoofden boven het maaiveld uit hebben gestoken. Het begint met het gesprek over onze dilemma’s, waardoor we samen voor een verandering kunnen zorgen. Omdat wij balans in masculiene en feminine waarden zo belangrijk vinden!


Dus, dag alle “Overmars-en’, de personen die hier van afwisten of van alle andere situaties die overal hebben plaatsgevonden!


Kijk in de spiegel en begin vandaag met hoe het anders kan! Ik help jou of jouw bedrijf graag na

2 views0 comments
bottom of page